|
ปูกับลิง ครั้งหนึ่ง ปูกับลิงเป็นเพื่อนกันและเดินเที่ยวไปด้วยกัน ระหว่างทางลิงได้พบเมล็ดพลับเมล็ดหนึ่ง ส่วนปูได้พบข้าวก้อนหนึ่ง ลิงอยากได้ก้อนข้าวของปูจึงชวนปูให้แลกข้าวก้อนนั้นกับเมล็ดพลับ ลิงรีบกินก้อนข้าวนั้นทันทีทันใด ปูไม่สามารถกินเมล็ดพลับได้จึงนำกลับบ้านไปปลูกไว้ที่สวนของตน เนื่องจากปูใส่ใจดูแลอย่างดี ต้นพลับนั้นจึงโตวันโตคืน จาก เมล็ดพลับเล็กๆ ในที่สุดก็กลายเป็นต้นไม้ใหญ่ และแล้วเมื่อถึงฤดูใบไม้ร่วง ปูก็พบว่าต้นไม้นั้นเต็มไปด้วยลูกพลับผลงาม ปูต้องการจะกินลูกพลับแต่ไม่ว่าจะพยายามเพียงใดก็ไม่สามารถจะขึ้นต้นไม้ได้ ปูจึงขอร้องลิงให้ช่วยเก็บลูกพลับให้เขาด้วย ถึงตอนนี้ลิงเกิดชอบลูกพลับมากกว่าก้อนข้าวเสียแล้ว ลิงขึ้นไปต้นไม้นั้นแล้วเริ่มกินผลพลับสุกจนหมดทุกผล ส่วนที่โยนลงมาให้ปูล้วนแต่เป็นผลที่ยังแข็งและเขียว ผลพลับผลหนึ่งหล่นถูกศีรษะของปูเล่นงานปูเสียสะบักสะบอม ปูรู้สึกโกรธมาก จึงไปขอร้องเพื่อนทั้งสามอันได้แก่ ครก แตน และผลเกาลัด เพื่อช่วยลงโทษลิง ดังนั้นในวันหนึ่ง สหายทั้งสามได้แอบซุ่มตัวอยู่บริเวณรอบๆบ้านของปู ส่วนปูได้ไปเชิญลิงมาร่วมดื่มน้ำชาด้วยกัน เมื่อลิงมาถึงก็ได้รับคำเชิญให้นั่งใกล้ไฟ
ผลเกาลัดซ่อนตัวอยู่ในขี้เถ้า
อบตัวเองจนร้อน
และทันใดนั้นเองก็ระเบิดออกมาจากเตาไฟ
และได้เผาที่บริเวณคอของลิง
ลิงส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดและกระโดดตัวลอยขึ้นจากพื้น
ขณะนั้นเอง
แตนก็บินลงมาต่อยลิง
ลิงเริ่มวิ่งหนีออกจากบ้าน
แต่ครกได้นั่งรออยู่ที่ประตูทางออกแล้ว
จึงล้มตัวลงทับลิงเสียงดังตุ้บ
เกือบทำหลังลิงหัก ปูรับคำขอโทษของลิง จากนั้น สัตว์และพืชทั้งหมดจึงได้กลับเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันอีกครั้งหนึ่ง ลิงได้รู้ซึ้งถึงบทเรียนดังกล่าว จึงไม่คิดโกงใครอีก
|
